Ewelina Lekka – rozmowa z finalistką make me! 2020

W swoich pracach Ewelina – projektantka i renowatorka mebli – kładzie nacisk na naturalność i ekologię. Wykorzystuje materiały takie jak drewno, wiklinę i tkaniny. Projektując myśli o całym cyklu życia produktu. Inspiruje się tradycją, rzemiosłem i lokalnymi materiałami. Jest stolarzem i absolwentką wydziałów Form Przemysłowych i Architektury Wnętrz Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.

Cześć Ewelina, zacznijmy naszą rozmowę od tego, co znaczy dla Ciebie bycie projektantką?

Ewelina: Ta definicja ciągle się dla mnie zmienia. Dzisiaj odpowiem, że to świadome proponowanie rozwiązań, które mają kształtować najbliższe środowisko człowieka. To też dostrzeganie problemów, proponowanie produktów i usług dostosowanych do zmieniających się potrzeb i zachowań. Czy ta definicja będzie dla mnie nadal aktualna za rok? Ciężko powiedzieć.

Oprócz samego projektowania zajmujesz się również renowacją mebli oraz stolarstwem. Skąd takie zainteresowania?

Ewelina: Już w trakcie studiów podjęłam decyzję, że chciałabym się specjalizować pod kątem meblarstwa. Wcześniej tylko amatorsko pracowałam z drewnem i to było dla mnie sporym ograniczeniem podczas projektowania. Wtedy postanowiłam zapisać się do weekendowej szkoły stolarstwa. Tam właśnie mieliśmy zajęcia z renowacji mebli. Temat wydał się na tyle ciekawy, że kontynuowałam naukę nawet po zakończeniu szkoły. Wtedy przerodziło się to w moją pracę.

Opowiedz nam trochę więcej o swojej pracy, co jest w niej najciekawsze, a co najtrudniejsze? Jakie wykorzystujesz materiały / techniki i co powinniśmy o nich wiedzieć?

Ewelina: Podczas pracy jako projektant sięgam po materiały naturalne. Lubię znać źródło skąd pochodzi dany surowiec, gdzie został wyprodukowany, gdzie rośnie, albo jak był obrobiony. Ważna dla mnie jest współpraca z innymi ludźmi. Zarówno rzemieślnikami jak i innymi projektantami, z którymi mogę konsultować swoje pomysły. Na studiach nauczyłam się czerpać z naszej rodzimej kultury, starych technik obróbki materiałów, czy inspiracji regionalnymi wyrobami. To jest dla mnie najciekawsze w całym procesie projektowym.

Do konkursu make me! 2020 zgłosiłaś zestaw meblii S’ploty. Jaka historia kryje się za tym projektem i jaki niesie on komunikat?

Ewelina: Zestaw mebli S’ploty to projekt, który przeciwstawia się niepohamowanej konsumpcji i nadprodukcji nieprzetwarzalnych odpadów, w tym – przede wszystkim – miękkiej pianki poliuretanowej używanej masowo na siedziskach tapicerowanych. Jednym z głównych wyzwań było również ograniczenie wykorzystywania sztucznych oklein.

Meble zaprojektowane są także pod kątem usługi, która oferuje długoterminowy wynajem mebli w modelu subskrypcyjnym. Jego założenia biznesowe wynikają z zachowań, jakie według badań będą stopniowo pojawiać się wśród młodych pokoleń na przestrzeni najbliższych kilkunastu lat. Obserwacja własnej pracy przy renowacją mebli oraz problemów wynikających z nadprodukcją śmieci w branży meblarskiej skłoniła mnie do analizy rynku. Ze względu na przodującą pozycję Polski na światowym rynku meblowym, producenci i projektanci muszą wziąć pod uwagę utylizację produkowanych przedmiotów. Wykorzystywanie wyłącznie materiałów sztucznych lub silnie nasyconych chemią uniemożliwia ponowne wykorzystanie surowców i prowadzi do powstawania kolejnych nierozkładalnych odpadów na wysypiskach. Dlatego zaprojektowany zestaw mebli S’ploty, w którego skład wchodzą siedziska, stolik i parawan do dzielenia przestrzeni, posiadają trwałą, solidną konstrukcję bukową, do której dokładane są modułowe elementy wyplatane z naturalnego materiału w postaci wikliny. Pozwala to na szybką wymianę zniszczonej w trakcie używania powierzchni, a po usunięciu elementy te nie stanowią zagrożenia dla środowiska. Również dzięki temu zaangażowany jest lokalny, mały przemysł oraz rzemieślnictwo. Możliwość naprawy mebli i użycie naturalnych materiałów stanowi protest przeciwko meblom wykonanym z nietrwałych materiałów, napędzających szkodliwy konsumpcjonizm.

Jakie były ogólne wrażenia podczas pracy nad projektem, co było największym wyzwaniem? Czy zamierzasz dalej nad nim pracować lub rozwijać pomysł mebli zaprojektowanych pod wynajem?

Ewelina: Podczas realizacji projektu największym wyzwaniem było ograniczenie, które sama sobie postawiłam, czyli wykorzystanie tylko naturalnych materiałów, oraz surowców dostępnych na terenie Polski. Chciałam, aby moje meble nie stanowiły zagrożenia dla środowiska i nie produkowały kolejnych odpadów. W przypadku zniszczenia jakiegoś z elementu ma on być łatwy w naprawie i łatwy w utylizacji.

Jak postrzegasz sam udział w konkursie? Czy uczestnictwo w finale i wystawa make me! okazały się pomocne?

Ewelina: ŁDF to duże wydarzenie i świetna okazja na zaprezentowanie na forum swoich projektów. Wielu projektantów, których biura bardzo cenię dostało tę nagrodę na początku swojej kariery. Mam nadzieję, że to dobry znak na przyszłość.

Czy możesz nam zdradzić swoje pomysły na przyszłość? Jakie są teraz Twoje kolejne cele projektowe?

Ewelina: Na tę chwilę chcę się skupić na wprowadzeniu do produkcji mebli S’ploty. Planuję też zaprojektować kolejne elementy wyposażenia wnętrz z użyciem wikliny i technik plecionkarstwa. Chcę trochę odczarować ten materiał, żeby nie kojarzył się tylko z koszykami czy meblami ogrodowymi.

Dziękujemy za rozmowę. Trzymamy kciuki za dalsze sukcesy!