Integralność Tworzenia

Wernisaż z oprowadzaniem autorskim: 23.05.2025 r., godz. 18:00 

Kuratorka: Magdalena Komborska-Łączna

Natura ludzka zdaje się szukać nowej systematyzacji. Fluktuujące zmiany kodów kulturowych stawiają pod znakiem zapytania wiele kwestii wyznaczających obszary tożsamości i ciała. Wyznanie żydowskie w Izraelu czy prawosławne na Cyprze, mięsna dieta keto, pudełkowa, bezglutenowa albo tzw. kod młodości, czyli sokowa? Kredyt gotówkowy, pożyczka czy może ekologiczny? Ugrupowanie Razem, Nadzieja, czy też inna droga ideologiczna? Produkty z annato czy skrobią modyfikowaną? Chłopiec, ono, LGBT+? Propozycji kulturowo-polityczno-gospodarczych i technologicznych albo pojawia się coraz więcej albo zupełnie przepadają w kosmopolitycznym absurdzie i ewentualnej strategii humanizacji.

Brytyjski antropolog, Nigel Rapport patrzy na ludzkość jak na coraz to nowe bycie „kimś innym” a jednocześnie stawanie się „jakimkolwiek człowiekiem”. Skąd wynika to pobudzanie liminalności, wartości unikalnych, spontanicznych, a nie stabilnych i powtarzalnych, zakorzenionych? W wizji innego brytyjskiego badacza, Ernesta Gellnera „wszyscy jesteśmy ludźmi”. Każda jednostka definiuje swoje miejsce, polis, czyli miejsce wszystkich. Uniwersalność człowieczeństwa i jego jednostkowość stanowi o jego naturze. 

Zawód architekta uczy łączenia tego, co ogólnoludzkie i zindywidualizowane. To codzienne ekspresyjne przekraczanie nawyków, adoptowanie życiowych ról, dynamiczne projektowanie społecznych oczekiwań. Każdy może osiągnąć to, co naturalnie ludzkie w najmniejszej skali, w zaplanowanym kalendarzu tygodniowych zadań, liście zakupów, planach podróży, o każdej porze dnia. Będąc w ciągłym ruchu, bez spoczynku i koncentracji, wielokrotnie konstruujemy własną rzeczywistość, jak i siebie samych od nowa. Z każdą chwilą ludzka natura „kogokolwiek” i „czegokolwiek” staje się odkryciem, „czymś” lub „kimś innym”.

Friderich Nietzsche udowadniał, że nasze życie i osobiste projekty, kultury i społeczności są naszymi „dziełami sztuki”.

Wystawa łączy odmienne wewnętrzne „dzieła”, dyskretne wizje poznańskich architektów. Realizacje te dotykają rozmaitych tematów dotyczących roli koncentrowania się na obrazie zapamiętanym i odczuwanym, medytacji twórczej, materialnej i wewnętrznie ucieleśnionej lustrzanej wody (tak jak pisał francuski badacz i geograf Jamie Linton „woda jest tym, co z nią czynimy”), satysfakcji z miejsc osobistych, czy splątania wrażliwości w mnogości wirtualnej. Dzieła wyznaczają zupełnie odmienne wyimaginowane sensualne kreatywne światy. Architekci są trickerami architektonicznej rzeczywistości. Przedstawienia wizualne zaangażowanych w zawód architektów powstałe z wyjątkowych osobistych dzienników wybrzmiewają na styku autorskich światów. Zderzenie to wydobywa wielowymiarową sensualność, ukazuje naturę architekta wychodzącą daleko szerzej poza możliwości wymarzonego zawodu. Z pewnością w twórczej zawodowej ekspansji zmysłów można znaleźć odzwierciedlenie społecznego i zarazem autonomicznego wizerunku.

„Dzisiejszej architekturze najbardziej potrzeba tego, czego najbardziej potrzeba w życiu: integralności… Stań w obronie integralności w twoim budynku, a staniesz w obronie integralności życia wielu ludzi”. M. Komborska-Łączna

Autorzy  prac: Izabela Idzikowska-Bzdręga, Agnieszka Meller-Kawa, Piotr Machowiak, Natalia Regimowicz

Identyfikacja wizualna: Marta Chudy

Organizatorzy: Akademickie Centrum Designu, Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu